MIRA D. ŽIVKOVIĆ, ROĐENA U BIJELOM POLJU, CRNA GORA,
POEZIJU PIŠE OD NAJRANIJIH DANA, FINALISTA  JE RATKOVIĆEVIH VEČERI POEZIJE 1996. I 1999. GODINE.
NAPISALA JE PREKO 200 PESMAMA, PRKOSEĆI PRAVILIMA , BESMISLU, VELIČAJUĆI LJUBAV I ČOVEKA.
ZASTUPLJENA JE U ZBORNICIMA I ANTOLOGIJAMA U SRBIJI, CRNOJ GORI, HRVATSKOJ.
ČLAN JE UDRUŽENJA BALKANSKIH UMETNIKA I NOVOSADSKOG KNJIŽEVNOG KLUBA.
PESNIČKI UZOR JOJ JE BUKOVSKI.
OBJAVILA  KNJIGU PESAMA “KANIM SE DA ŽIVIM”.
ZA 10 DANA IZLAZI DRUGA KNJIGA “STATUSNO AŽURIRANJE”.
PIŠE ROMAN “APOKALIPSA LJUBAVI”.
PO ZANIMANJU JE APOTEKARKA,  PREDSJEDNICA HUMANITARNE ORGANIZACIJE ŽENA U UDRUŽENJU CRNOGORACA NOVOG SADA.

POCASNI CLAN POEZIJE "STENKA" BEOGRAD
POCASNI CLAN U.M.P. SKOLE KOJU JE OSNOVAO ITALIJANSKI TROSTRUKI KANDIDAT ZA NOBELOVU NAGRADU SILVANO CAVALIERE BORTOLAZZI
U ISTOJ SKOLI JE VICE-SEKRETAR ZA CEO SVET-DOZIVOTNO

SVOJIM NAJVEĆIM USPEHOM SMATRA DAR OD BOGA DA BUDE MAJKA DANILU I NIKOLI I TO ŠTO JE SMATRAJU PRIJATELJEM, ONI KOJE VOLI I POŠTUJE.
ŽIVI U NOVOM SADU VOLI
JUTRA, OSMEH NA NEPOZNATOM LICU, DECU, CVEĆE, ŽIVOTINJE…
DA BIRA PONOVO BI BILA ISTA UPRKOS SVIM RAZORAČARENJIMA.
ŽIVOTNO MOTO JOJ JE:
“NIKOM NE DAJ RIBU, SVAKOG NAUČI DA PECA…”